-
1 mijać
mijać (-am) < minąć> (-nę) v/t idąc vorbeigehen (A an D), jadąc vorbeifahren (A an D); granicę passieren; v/i czas, rok, ból vergehen; termin ablaufen; stres, trudności vorbei sein, vorüber sein;kara go nie minie er wird der Strafe nicht entgehen;mijać się idąc aneinander vorbeigehen; jadąc aneinander vorbeifahren; (nie spotkać się) sich verpassen; listy sich kreuzen;mijać się z celem am Ziel vorbeigehen;mijać się z powołaniem den Beruf verfehlen;to mija się z prawdą das entspricht nicht der Wahrheit -
2 mijać
kara cię nie minie du kommst nicht unbestraft [ lub straflos] davon, du wirst der Strafe nicht entkommenIII. vr2) ( rozmijać się)to się mija z celem das verfehlt das Ziel, das geht am Ziel vorbei3) minąć się z powołaniem seinen Beruf verfehlen\mijać się z prawdą człowiek: nicht die reine Wahrheit sagen; informacja: nicht der Wahrheit entsprechen
См. также в других словарях:
minąć się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… … Słownik frazeologiczny
mijać się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… … Słownik frazeologiczny
nieprawda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. nieprawdawdzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co nie jest prawdziwe, co mija się z prawdą; kłamstwo, łgarstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}To nieprawda, co o nim piszą w gazecie. Zarzucać komuś mówienie nieprawdy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mijać — ndk I, mijaćam, mijaćasz, mijaćają, mijaćaj, mijaćał, mijaćany minąć dk Vb, minę, miniesz, miń, minął, minęła, minęli, minięty a. miniony, minąwszy 1. «przechodzić, przejeżdżać, przesuwać się obok kogoś, czegoś, zostawiając za sobą kogoś, coś»… … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
